Ardıç: Dikim, bakım ve üreme kuralları. Çalılık tasarımında kullanarak 80 fotoğraf

Ardıç, bahçe ve park topluluklarının oluşturulmasında özel bir rol oynar. Pitoresk iğne yapraklı renkleri nedeniyle tüm yaprak dökmeyen, en sık peyzaj tasarımında yalnız bölümleri verilmiştir. Ardıç istisna değildir. İğneleri, sezon dışı parkı avantajlı bir şekilde tamamlayan çok çeşitli benzersiz tonlara ve orta tonlara sahiptir.

Ardıç, güzel görünümüne ek olarak tıbbi özelliklere de sahiptir. Eski Yunanlılar bile ardıç meyvelerini, zehiri yılan etmek için panzehir olarak kullanıyorlardı. Ve eski Romalılar ardıç diüretik özelliklerini ortaya koydu. Salgınlar sırasında, hastanın ev ve giyimi bu bitkinin dallarından çıkan dumanla fümigasyona uğradı.

Ülkemizde uzun zamandan beri yemekler yapıldı - içindeki ürünler uzun süre bozulmadı. Paganlar ona mucizevi nitelikleri bağladılar - ondan muska ve muska yarattılar.

Makalenin özeti:

Özellikler

Ardıç, Selvi ailesine aittir. Diğer adı heather veya ardıçtır. Bugün, bu bitkinin yaklaşık yedi düzine türünün, yaprak dökmeyen ağaçlar veya çalılar cinsine ait olduğu bilinmektedir.

Sürünen türlerin yöresi Nepal, Hindistan, Pakistan dağlarıdır ve ağaç benzeri form Akdeniz, Kuzey Amerika ve Asya'nın orta bölgelerinde görülebilir. Ardıç, 600 ila 3.000 yıllık bir ömre sahiptir. Yüksekliği 15 metreye kadar ulaşabilir. Aşağıda ardıç tanımını ele alıyoruz.

En yaygın çalı biçimi, dik dallı bir gövdeye sahip 1-3 metre yüksekliğinde bir çalı görünümündedir. Kabuğun rengi yaşa bağlıdır - genç bitkilerde pişmiş toprak, eskilerde kahverengidir. İğne şeklindeki veya pul pul şeklindeki yapraklar, fışkırtmalarda toplanır.

Ana özelliği sert ve keskin iğneler olup uzunluğu 1 cm'ye ulaşabilmektedir Ardıç 2-3 yıl meyve vermeye başlar. Başlangıçtaki meyveler yeşil renktedir ve olgunlaşması mavi-siyah olur. Boyutları 5 ila 10 mm arasında değişmektedir.

Çiçeklenme zamanı Mayıs, konilerin olgunlaşma zamanı Eylül, Ekim'dür. Ardıç meyveleri tıbbi olarak kabul edilir ve tıpta yaygın olarak kullanılır.

türleri

Günümüzde, çoğu peyzaj tasarımında kullanılan yaklaşık 75 ardıç türü bulunmaktadır.

Juniperus vulgaris yukarıda tarif edilmiştir. Bu nedenle üzerinde durmayacağız. Aşağıdaki en yaygın ardıç türlerini göz önünde bulundurun:

Kazak. Büyüme yeri - Kırım, Karpatlar. Toksik. Sadece harici kullanım mümkündür. Etkilenen cilt bölgelerini tedavi etmek için meyvelerden ve dallardan şifa infüzyonları yapılır. Hamur oldukça kullanışlıdır. Toz formunda, yaraları, ülserleri, vs. hasarı serpmek için kullanılır.

Kırım. Kırım Yarımadası'nda bulunabilecek 5 türü bir araya getiriyor - Kazak, sıradan, dikenli, koklamak, uzun. Hasat için genellikle dikenli ardıç meyveleri kullanılır. Hem tıbbi hem de kozmetik amaçlı kullanılan yağlardan sıkılır. Ayrıca diüretik ve antelmintik etkiye sahiptirler. Geri kalan türler ise odunları için değerlidir.

Çin ardıç, pullu, orta, vergina, yatay, kayalık da oldukça popülerdir.

Fidan nasıl seçilir

Fidenin kendisinin kalitesi, çalının ne kadar başarılı bir şekilde kök saldığı üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Dikim için malzeme alırken, aşağıdaki nüanslar dikkate alınmalıdır:

Açık köklü fideler almaktan kaçının.
Bir kabın içindeki bir bitkinin veya dokunmamış malzemeye sarılı bir topaklar parçası olması tercih edilir.
Dal ve köklerin mevcut büyümesi izlenmelidir.
Aynı derecede önemli olan, çatlak olmaması ya da bagajda herhangi bir başka hasar olmamasıdır.
Yeni bir büyüme esnek olmalı ve kırılmamalıdır.
Yaprakların rengi lekesiz, aynı olmalıdır.
Asıl saksıda yetiştirilen fidelerin satın alınması tavsiye edilir.

İniş kuralları

Ardıç ilkbaharda dikilmelidir. Büyük çalılar birbirinden 1.5-2 metre sonra, küçük çalılar ise 0.5 metre sonra yerleştirilmelidir. Açılış çukurunun derinliği, genç bitkinin toprak koma hacminden etkilenir. O 2-3 kez aşmalı.

Dikim başlamadan yarım ay önce, çukurda 15-20 cm kalınlığında, kum ve kırık tuğla kullanılarak bir drenaj yapılması gerekir. Daha sonra, 1/2 ve 0,2 kg nitroammofos oranlarında toprak, kum ve turba karışımıyla 2/3 doldurmanız gerekir.

Toprak durduktan sonra ve bu genellikle iki hafta sonra olur, ekmeye başlayabilirsiniz. Fide ekildikten sonra, sulanması ve turba veya talaşla öğütülmesi gerekir.

Bakım İpuçları

Ardıç çalılarının bakımı oldukça kolaydır. Ardıç her baharda, m² başına 50 g oranında nitroammofosla süslenmeye ihtiyaç duyar. Diğer gübrelerin kullanılmasına izin verilir, ancak bu ayda en fazla 1 kez yapılmalıdır.

Unutma, gübre asla üst giyinme olarak kullanılmamalıdır. Bu köklerin yanmasına ve bitkinin ölümüne yol açabilir. Ek olarak, ardıç, köklere zarar verebileceği ve çalının beslenmesini bozabileceği için toprağın gevşemesine tolerans göstermez.

Bu bitki sakince kuraklığı tolere eder. Kuru havalarda sistematik sulama gereklidir. Ardıç, bir püskürtme hayranıdır, yapraklarının her 10 günde bir sprey şişesiyle nemlendirilmesi gerekir. Bunu sabahın erken saatlerinde veya akşam geç saatlerde yapın.

Saçını kestirmeden, bu bitkiye ihtiyaç duymuyor. Sadece ilkbahar ve sonbaharın başlangıcında tüm kuru ve solmuş dalları kesmeniz gerekir. Bir istisna, canlı eskrimdir. Düzenli olarak kesilmelidirler.

Ardıç soğuğu iyi tolere eder, ancak yaşlanan ekim çuval veya kış için özel bir film ile örtülmelidir. Ardıç fotoğrafından da anlaşılacağı gibi, çalı dallara yayılmışsa, kış donlarından başlamadan önce sicim ile sicim sarmak daha iyidir.

İyileştirici özellikleri

Ardıç iştahı artırır, yaraları iyi iyileştirir, iltihapları çok iyi kavrar, mükemmel şekilde temizler Aynı zamanda sakinleştirici, idrar söktürücü, dezenfektan ve analjezik etkiye sahiptir. İyileştirme özellikleri sadece meyvelerde değil aynı zamanda köklerle birlikte iğnelerde bulunur.

Ardıç, iğne yapraklı ormanlarla ilişkilendirilir. Havayı dezenfekte eder ve arındırır ve ayrıca birçok şaşırtıcı özelliğe sahiptir. Şüphesiz sitenizin dekorasyonu olacaktır.